Değerli şarapsever dostlar;
Fortifiye Şaraplar serimizin geçtiğimiz dört yazısı boyunca Sherry’nin sek ve doğal tatlı stilleri ile başlangıç yapıp ardından Solera Sistemini, Flor, Biyolojik Yaşlandırma ve Oksidatif Yaşlandırmayı ve son olarak Sherry Stillerini incelemiştik. Bu yazımızda diğer ünlü Fortifiye Şaraplardan biri olan PORT Şaraplarını incelemeye Bölgeler ve Bağ Alanları ile başlayacağız.
PORT
Portlar, alkollü tatlı bir şarap oluşturmak için mayalanan bir üzüm meyvesi suyuna üzüm alkolü eklenerek yapılır. Bu, on sekizinci yüzyıldan beri bu bölgede (Portekiz – Douro Valley) kullanılan bir tekniktir ve şimdi tüm dünyada benzer tarzda şaraplar yapmak için kullanılmaktadır. Biz bu yazımızda kırmızı Port'a odaklanacağız.
LOKASYONLAR
Port endüstrisinin faaliyetleri, ikiz kıyı şehirleri Porto ve Vila Nova de Gaia (Douro nehri ağzının karşılıklı iki yakasında yer alır) ve bu kasabaların 70 kilometre yukarısında başlayan bağ alanı arasında bölünmüştür. Bu iki alan belirgin şekilde farklıdır ve ayrı ayrı ele alacağız.
BAĞDA
Bağ alanları üç alt bölgeye ayrılmıştır. Baixo Corgo, en hafif şarapları üretir; Cima Corgo, en iyi üzüm bağlarının en fazla bulunduğu yerdir; ve hala nispeten seyrek ekilmiş olmasına rağmen, aynı zamanda en kaliteli şarap kaynağı olarak tanınan Douro Superior.
İklim
Genel olarak konuşursak, bağ alanı, Serra do Marao dağı tarafından serinletici yağmur taşıyan Atlantik rüzgarlarından korunmasının bir sonucu olarak sıcak bir karasal iklime sahiptir. Ancak, iklim tekdüze değildir. Batıdaki Baixo Corgo, alt bölgelerin en soğuk ve en yağışlı olanıdır. Bağlar, bulundukları doğuya doğru giderek daha sıcak ve daha kuru hale gelir.
Yetiştiriciler ilkbaharda donlarla mücadele etmek zorundadır ve şiddetli sağanak yağışlar bazen çiçeklenmeyi ve hasadı bozabilir. Yaz aylarında, gündüz sıcaklıkları çok yüksek olabilir ve büyüme mevsimi boyunca yağış miktarı çok düşüktür. Bağcılık, asma köklerinin kış yağmurlarının oluşturduğu derin su rezervlerine erişmesini sağlayan dikey olarak kırılan kayaç ana kayası sayesinde mümkündür.
Topografya
Baixo ve Cima Corgo'daki üzüm bağları, Douro ve kollarının kıyılarından yükselen çok yüksek ve çok dik yamaçlara dikilmiştir. Topografya çok değişkendir ve bu yetiştiriciler tarafından kullanılabilir. Örneğin, rakım değişikliği nedeniyle bir yamacın üstü ve altı arasında net sıcaklık farklılıkları olabilir. Daha kuzey yönüne sahip bazı araziler, güneşin tüm gücünden uzağa baktıkları için kasıtlı olarak kullanılır. Bununla birlikte, bu kadar dik yamaçlarda sadece üzüm bağlarını yönetmek çok büyük ve maliyetli bir iştir.
Geleneksel olarak asmalar, taş duvarlarla desteklenen socalcos olarak bilinen dar teraslara dikilirdi. Her teras sadece birkaç sıra asmayı destekleyebilir ve bağda mekanizasyon mümkün değildir. Duvarların bakımı da pahalıdır. Buna rağmen bu sistem hala yaygın olarak kullanılmaktadır.
Biraz mekanizasyona izin vermek için yeni bir teras stili geliştirilmiştir; onlara patamare denir. İstinat duvarları olmadan inşa edilmişlerdir ama daha da önemlisi her teras traktörün girişine izin verecek kadar geniştir. Eğim açısının düşük olduğu yerlerde vinha ao alto adı verilen terassız bir sistem kullanılabilir. Asmalar yamacın yukarı ve aşağısına dikilir ve makinelerin vinçlerle çalıştırıldığı yamaç boyunca uzanan yollardan erişilir. Bu sistemlerin her ikisi de özellikle erozyona eğilimlidir. Bu, özellikle en dik yamaçlarda uygulanamayan vinha ao alto için geçerlidir.
Fortifiye Şaraplar serimizde SHERRY bölümünü bitirdikten sonra bu yazımızda diğer ünlü Fortifiye Şaraplardan biri olan PORT Şaraplarını incelemeye Bölgeler ve Bağ Alanları ile başladık. Önümüzdeki yazımızda Port’a devam edeceğiz ve Üzüm Çeşitleri ve Şaraphanede Yapılan İşlemleri inceleyeceğiz.
Takipte kalın lütfen
(* Kaynakça : Wine and Spirit Education Trust)
